ماه خونه ما؛ سلنا

این دختر چه دلبره اون پسر دخترکشه (این دختر چه دلبره اون پسر دخترکشه) سلنا واژه دختر کش رو انتخاب کرده و هر چند دقیقه یکبار اون رو تکرار میکنه  خیلی هم بامزه میگه  ......................................... دارم نماز میخونم ، مهرم رو ورداشته میگه : مامان روی پای من سرت رو بزار نماز بخون  ...

مامانی جون رو دستم آدمک بکش ،دندوناش تیز باشه  دو تا آدمک کف دستاش میکشم . وای مامان من از دندونای تیزش میترسم پاکش کن ...

سلنا یاد گرفت با دوچرخه اش بره جلو ، وای نمیدونی چه مزه این کار رو میکنه  ...

سلنا وارد پارک میشود. ثانیه 1، 2،3  یک پسر کوچکتر از سلنایی به نام محمدعلی از شام خوردن دست میکشه که بیا با هم بازی کنیم . نتیجه : رد و بدل شدن یک قاچ پیتزا و یک لقمه سالاد الویه زمان شام خوردن ، کلی بازی کردن و خوش گذرونی دو تایی

داریم از تو کوچه رد میشیم، سلنا تو ماشین پارک شده که چند نفر توش نشستن رو نگاه میکنه . مادر : سلنای قندی قندی زشته به مردم نگه نکن و زل نزن . سلنای قند پهلو خطاب به آقای راننده : روز خوش  نتیجه: آقای راننده از ذوق زبونش بند اومد و هی تعارف که برسونمتون  ...

سلنا داره باباش رو فوت میکنه . باباحسین : سلنا جون داری فوتم میکنی خنک بشم ؟ سلنایی قند پهلو: نهههههههههههههه، دارم فوت میکنم خاموش بشی ...

واسش چیبس خریدیم بخوره ، میگه پس ماستش کو ؟   ...

  ........................................................... عاشق موهای بلند .............................................. عشق دریا ................................................... سبزه خوشگل در مزارع درخشان ................................................ با گلهای زیبا  .................................................. دوست جدید  .................................................. در ویلا ..........................................................   کار هر روز سلنا ، این جوری کفش اش رو مرتب میکنه چرا نمی دونم  ...

من خیلی آَشپزی هستم . ترجمه » من آشپز خیلی خوبی هستم 

مادر بزرگ در حالی که با دهان بی دندان ،  آب نبات قیچی را می مکید ادامه داد آره مادر ،   مادر بزرگ در حالی که با دهان بی دندان ،  آب نبات قیچی را می مکید ادامه داد آره مادر ، ُنه ساله بودم که شوهرم دادند از مکتب که اومدم ،  دیدم خونه مون شلوغه مامانِ خدابیامرزم  همون تو هشتی دو تا وشگون ریز ،  از لپ هام گرفت تا گل بندازه تا اومدم گریه کنم گفت : هیس ، خواستگار آمده خواستگار ،  حاج احمد آقا ، خدا بیامرز چهل و دو سالش بود  و من ُنه سالم گفتم :  من از این آقا می ترسم ، دو سال از بابام بزرگتره گفتند : هیس ، شکون نداره عروس زیاد حرف بزنه و تو کار نه بیاره  حس...